Öğretimin yükseltilmesi
Kısa bir süre önce Kolej ve Üniversite Eğitimcileri Derneği (ACUE) tarafından düzenlenen bir öğretim konferansı için New York’taydım. Bu kuruluşa aşina değilseniz, kanıta dayalı öğretim uygulamalarını işlerine daha fazla dahil etmek isteyen öğretim üyeleri için çevrimiçi kurslar ve sertifika sunuyor. Bu yaklaşımın arkasındaki fikir, birçok kurumun bu tür bir mesleki gelişimi gerçekleştirecek iç kapasiteye sahip olmadığı ve dışarıdan uzmanlıktan da yararlanabileceğidir.
Bu kesinlikle doğru. Birçok üniversite kampüsünde, öğretim üyelerinin daha iyi ders tasarımı ve öğretim stratejileri için anlamlı destek almalarını engelleyen önemli kaynak kısıtlamaları vardır.
Ancak konferansa damgasını vuran daha büyük soru şuydu: Üniversiteler gerçekten iyi öğretime değer veriyor mu? Bir yandan, değer vermeleri gerektiği çok açık görünüyor. Lisans eğitimi, çoğu üniversitenin varlığının temel nedenidir. Temel ürününüze nasıl değer vermezsiniz?
Ama yüzeyin altına baktığınızda ne görüyorsunuz? Eğitmenlerin büyük çoğunluğunun genellikle düşük maaş alan ve dersten sonra öğrencilerle görüşebilecekleri bir ofis bir yana, herhangi bir mesleki gelişim imkanı bile bulamayan yardımcı öğretim görevlilerinden oluştuğu bir sektör. Araştırma üniversitelerinde, kadroya alınmadan önce ders vermeye çok fazla zaman ayırmamaları konusunda uyarılan çok sayıda kadrolu profesör bulacaksınız, çünkü ödüllendirilen şey akademisyenliktir. Araştırma yoğun olsun ya da olmasın, birçok kampüsteki terfi ve kadro politikaları, öğretim uzmanlığı ya da bağlılığını değerlendirmek söz konusu olduğunda öğrenci değerlendirmelerine aşırı güvenmektedir. Son olarak, çoğu doktora programının öğrencilere nasıl öğreteceklerini öğretmeye çok az bir zaman ayırdığı düşünüldüğünde, birçok profesörün neden öğrenciyken kendilerine öğretilen yöntemlere, bu yöntemler etkili olsun ya da olmasın, sadık kaldıklarını anlamak kolaydır.
Bu sorun hakkında farklı şekillerde yazmıştım. Ancak ACUE konferansı bu sorunu ön plana çıkardı. Herkes bunun ele alınması zor bir konu olduğu konusunda hemfikir olsa da, birçok katılımcı bu soruna çözüm bulmanın yollarını tartıştı. Örneğin bazı konuşmacılar, mesleki gelişim ve öğretim desteği savunucularını, yatırımın geri dönüşünü notlar ve elde tutma açısından tanımlayarak finans müdürlerinin dilinden konuşmaya teşvik etti. (Dernek, diğerlerini kullanmaya teşvik ettikleri bazı veriler sağlamaktadır).
Aynı zamanda katılımcılar, yöneticilerin zamanını alan pek çok başka çaba varken dikkatlerini öğretime odaklamanın zor olduğunu kabul ettiler. Ve farklı liderlerin farklı öncelikleri vardır. Başarılı bir mesleki gelişim programı, bu tür yatırımlarla daha az ilgilenen yeni bir kişi gelirse sekteye uğrayabilir.
Diğer konuşmacılar, öğretimin hayatları dönüştürme ve sosyal ve ekonomik hareketliliği artırma gücüne odaklanmak için öğretimle ilgili anlatının nasıl değiştirileceğinden bahsetti. Ancak bu, özellikle de DEI karşıtı yasaların kabul gördüğü eyaletlerde büyük bir iş. Konuştuğum bir katılımcı, bölümlerindeki derslerin müfredatlarını gözden geçirerek çeşitlilik, eşitlik veya kapsayıcılıkla ilgili tüm referansları kaldırmaları gerekeceğini söyledi.
Son olarak, birkaç katılımcı, popüler sıralamaların yapmadığı şekilde üniversite öğretimini doğrudan ölçen daha fazla dış ölçüt ve sınıflandırmaya duyulan ihtiyaçtan bahsetti.
Konferans, üniversite öğretimini tanımlama, destekleme ve yükseltme çalışmalarını sürdürmek üzere ACUE’den bağımsız yeni bir danışma panelinin duyurulmasıyla sona erdi. Bu kurul, Ulusal Sistem Başkanları Birliği’nin geçici icra direktörü Nancy Zimpher ve Thurgood Marshall College Fund’ın başkanı ve genel müdürü Harry Williams tarafından yönetilecek. Baş araştırmacılar ise Amerikan Üniversitesi Eğitim Fakültesi akademik işler dekan yardımcısı ve Great College Teaching: Where It Happens and How to Foster It Everywhere kitabının yazarı Corbin Campbell ve Florida Uluslararası Üniversitesi STEM Dönüşüm Enstitüsü müdür yardımcısı Bryan Dewsbury olacak.
Konferansın kapanış konuşmacısı Zimpher, “Bir hareket yaratıyoruz” dedi. “Bu bir hareket: Ya büyük oyna ya da evine dön.”
Bu hafta Zimpher ile görüştüm ve bu noktada ayrıntılar çok az olsa da kurulun üç geniş görevi olduğunu söyledi: iyi öğretimle ilgili araştırma etrafındaki bilgi tabanını sağlamlaştırmak, harika üniversite öğretiminin varlığını ölçmenin yollarını toplamak ve yüksek öğretimin kurumların iyi öğretimi destekleme derecesini ölçebileceği yollar hakkında düşünmek. Öğretim üyeleri ve öğrencilerden oluşan ikinci bir danışma kurulu için de planlar var.
*Bu yazı Does higher education value good teaching? başlıklı yazıdan çevrilmiştir.
